·

tent (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “tent”

lp tent, lm tents
  1. namiot
    We set up our tent by the lake and enjoyed the peaceful night.
  2. tent (w medycynie, sprzęt medyczny używany do utrzymania otwartego rany lub przewodu ciała)
    The doctor inserted a tent to prevent the wound from closing too quickly.

czasownik “tent”

bezokolicznik tent; on tents; cz.przesz. tented; im.przesz. tented; im. tenting
  1. rozbić namiot
    They tented the garden for the wedding.
  2. ukształtować w formie namiotu
    He tented his fingers while thinking.
  3. przybrać kształt namiotu; unieść się pośrodku
    The book under the blanket made the fabric tent over it.
  4. biwakować (używając namiotu)
    They tented by the river during their weekend getaway.
  5. (w gotowaniu) przykryć jedzenie folią w kształcie namiotu, aby zapobiec zbyt szybkiemu brązowieniu
    She tented the pie with foil to prevent the crust from burning.
  6. (w medycynie) wprowadzić tampon; utrzymywać otwarte za pomocą tamponu
    The surgeon tented the wound to ensure proper healing.