·

binder (EN)
rzeczownik

rzeczownik “binder”

lp binder, lm binders lub niepoliczalny
  1. segregator (teczka lub okładka do przechowywania luźnych kartek papieru)
    She organized her class notes in a binder.
  2. spoiwo (substancja używana do łączenia lub przyklejania materiałów)
    The recipe calls for an egg as a binder to keep the ingredients together.
  3. binder (w programowaniu: komponent oprogramowania, który wykonuje wiązanie)
    The language uses a dynamic binder to link objects at runtime.
  4. introligator (osoba, która oprawia, zwłaszcza książki)
    The binder carefully restored the old volume.
  5. wiązałka (w rolnictwie: maszyna używana do wiązania zebranych plonów w snopy)
    The farmer used a binder to gather the wheat efficiently.