·

binder (EN)
noun

noun “binder”

Singular binder, Plural binders oder onzieleg
  1. Classeur (e Mapp oder Cover fir locker Blieder Pabeier ze halen)
    She organized her class notes in a binder.
  2. Bindemëttel (eng Substanz, déi benotzt gëtt fir Materialien zesummen ze halen oder ze pechen)
    The recipe calls for an egg as a binder to keep the ingredients together.
  3. Binder (an der Programmatioun) eng Softwarekomponent déi Bindung ausféiert.
    The language uses a dynamic binder to link objects at runtime.
  4. Bindermënsch (eng Persoun déi bind, besonnesch Bicher)
    The binder carefully restored the old volume.
  5. Binder (an der Landwirtschaft, eng Maschinn déi benotzt gëtt fir geziichte Kulturen a Bündelen ze bannen)
    The farmer used a binder to gather the wheat efficiently.