comma (EN)

substantivo

substantivo “comma”

1. Komao
   Aliĝu por vidi la tradukojn de ekzemplaj frazoj kaj unulingvajn difinojn de ĉiu vorto.

   She used a comma to separate each clause in her long sentence.
2. papilio de la genro Polygonia kiu havas malgrandan komforman markon sur siaj subflugiloj
   We watched a bright orange comma flutter across the garden path.
3. (en muziko) eta diferenco en alteco inter du intervaloj kiuj alie estas konsiderataj la samaj
   Using the Pythagorean tuning results in the Pythagorean comma between diatonically equivalent notes.
4. (en genetiko) limigilo uzata por apartigi erojn en genetika kodo
   Removing a comma in the DNA sequence caused an unexpected protein change.
5. (en retoriko, en la antikva greka) mallonga frazo aŭ propozicio, ofte indikata per komo
   An orator might pause slightly for a comma to emphasize a point.