·

comma (EN)
іменник

іменник “comma”

одн. comma, мн. commas, commata
  1. кома
    She used a comma to separate each clause in her long sentence.
  2. метелик роду Polygonia, що має невелику комоподібну мітку на нижніх крилах
    We watched a bright orange comma flutter across the garden path.
  3. (у музиці) невелика різниця в висоті між двома інтервалами, які в іншому випадку вважаються однаковими
    Using the Pythagorean tuning results in the Pythagorean comma between diatonically equivalent notes.
  4. (у генетиці) роздільник, що використовується для відокремлення елементів у генетичному коді
    Removing a comma in the DNA sequence caused an unexpected protein change.
  5. (у риториці, у давньогрецькій мові) коротка фраза або речення, часто позначене комою
    An orator might pause slightly for a comma to emphasize a point.