·

owe (EN)
فعل

فعل “owe”

مصدر owe؛ هو owes؛ ماضٍ owed؛ مفعول owed؛ فاعل owing
  1. يدين
    I owe you $20.
  2. يجب عليه
    I owe you a favor for your help.
  3. مديون
    He owes a lot after starting his business.
  4. يعزو (إلى)
    They owe their victory to excellent teamwork.