·

owe (EN)
fiil

fiil “owe”

infinitif owe; o owes; geçmiş zaman owed; geçmiş ort. owed; ulaç owing
  1. borçlu olmak
    I owe you $20.
  2. borçlu olmak (bir şeyi geri vermek veya bir şey yapmak zorunda olmak)
    I owe you a favor for your help.
  3. borcu olmak
    He owes a lot after starting his business.
  4. borçlu olmak (bir şeyi bir nedene atfetmek)
    They owe their victory to excellent teamwork.