·

owe (EN)
فعل

فعل “owe”

مصدر owe؛ او owes؛ گذشته owed؛ اسم مفعول owed؛ اسم مصدر owing
  1. بدهکار بودن
    I owe you $20.
  2. موظف بودن (به انجام کاری یا دادن چیزی)
    I owe you a favor for your help.
  3. بدهکار بودن (به طور کلی)
    He owes a lot after starting his business.
  4. مدیون بودن (به دلیل یا علت خاصی)
    They owe their victory to excellent teamwork.