·

toy (EN)
isim, fiil, sıfat

isim “toy”

tekil toy, çoğul toys
  1. oyuncak
    The child received a new toy for his birthday.
  2. Zevk için sahip olunan, faydadan çok eğlence amaçlı bir şey.
    He likes expensive toys like cars.

fiil “toy”

infinitif toy; o toys; geçmiş zaman toyed; geçmiş ort. toyed; ulaç toying
  1. oynamak (oyalanmak)
    The cat toyed with the mouse before letting it go.
  2. düşünmek (kararsızca)
    He was toying with the idea of changing careers.

sıfat “toy”

temel biçim toy, derecelendirilemez
  1. oyuncak (minyatür)
    The child loves to play with his toy cars.