·

toy (EN)
اسم، فعل، صفت

اسم “toy”

مفرد toy، جمع toys
  1. اسباب‌بازی
    The child received a new toy for his birthday.
  2. چیزی که برای لذت بردن و نه برای استفاده عملی مالک آن هستید
    He likes expensive toys like cars.

فعل “toy”

مصدر toy؛ او toys؛ گذشته toyed؛ اسم مفعول toyed؛ اسم مصدر toying
  1. بازی کردن
    The cat toyed with the mouse before letting it go.
  2. فکر کردن (به‌طور سطحی)
    He was toying with the idea of changing careers.

صفت “toy”

فرم پایه toy، غیرقابل درجه‌بندی
  1. مینیاتوری (برای بازی)
    The child loves to play with his toy cars.