·

cheek (EN)
பெயர்ச்சொல், வினைச்சொல்

பெயர்ச்சொல் “cheek”

எகப்தி cheek, பன்மை cheeks அல்லது எண்ணிக்கையற்றது
  1. கன்னம்
    When he smiled, his cheeks dimpled charmingly.
  2. குண்டி (கீழ் பகுதி)
    When she bent over to pick up the ball, her shorts rode up, revealing her cheeks.
  3. துஷ்டம்
    He had the cheek to blame me for his own mistake!

வினைச்சொல் “cheek”

எழுவாய் cheek; அவன் cheeks; இறந்த காலம் cheeked; இறந்த பங்கு. cheeked; நட. cheeking
  1. துஷ்டமாக பேசுதல் அல்லது நடத்தை
    When the student cheeked the teacher by rolling her eyes, she was sent to the principal's office.