·

cheek (EN)
ਨਾਉਂ, ਕ੍ਰਿਆ

ਨਾਉਂ “cheek”

ਇਕਵਚਨ cheek, ਬਹੁਵਚਨ cheeks ਜਾਂ ਅਗਣਨ
  1. ਗਾਲ
    When he smiled, his cheeks dimpled charmingly.
  2. ਪਿਛਵਾੜੇ ਦਾ ਹੇਠਲਾ ਭਾਗ (ਪਿਛਲੀ ਜਾਂ ਨਿੱਚਲੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਗੋਲ-ਗੋਲ ਮਾਸਲ ਵਾਲੀ ਥਾਂ)
    When she bent over to pick up the ball, her shorts rode up, revealing her cheeks.
  3. ਢਿੱਠਤਾ
    He had the cheek to blame me for his own mistake!

ਕ੍ਰਿਆ “cheek”

ਅਸਲ cheek; ਉਹ cheeks; ਬੀਤਕਾਲ cheeked; ਬੀਤਕਾਲ ਭੂਤਕਾਲ cheeked; ਗਰੁ cheeking
  1. ਢਿੱਠਾਈ ਨਾਲ ਬੋਲਣਾ ਜਾਂ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨਾ
    When the student cheeked the teacher by rolling her eyes, she was sent to the principal's office.