·

cheek (EN)
аталыш сөз, этиш

аталыш сөз “cheek”

жекелик cheek, көптүк cheeks же санаксыз
  1. беттин эттүү бөлүгү
    When he smiled, his cheeks dimpled charmingly.
  2. (көз карандысыз) попанын төмөнкү бөлүгү
    When she bent over to pick up the ball, her shorts rode up, revealing her cheeks.
  3. эр жүрөктүк же сөздө же мамиледе сый-урматсыздык
    He had the cheek to blame me for his own mistake!

этиш “cheek”

инфинитив cheek; ал cheeks; өткөн чак cheeked; өткөн пат. cheeked; гер. cheeking
  1. сый-урматсыз сүйлөө же маданиятсыз аракет кылуу
    When the student cheeked the teacher by rolling her eyes, she was sent to the principal's office.