·

wolf (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “wolf”

lp wolf, lm wolves
  1. wilk
    The wolf howled at the moon from the top of the hill.

czasownik “wolf”

bezokolicznik wolf; on wolfs; cz.przesz. wolfed; im.przesz. wolfed; im. wolfing
  1. pożerać (w kontekście jedzenia bardzo szybko)
    After the long hike, she wolfed down her dinner in minutes.