·

wolf (EN)
noun, verb

noun “wolf”

එකවචන wolf, බහුවචන wolves
  1. වෘකයා
    The wolf howled at the moon from the top of the hill.

verb “wolf”

අනියත wolf; ඔහු wolfs; අතීත කාලය wolfed; අතීත කෘදන්තය wolfed; කෘදන්තය wolfing
  1. ඉක්මනින් කනවා (කෑම ඉක්මනින් අවසන් කිරීම)
    After the long hike, she wolfed down her dinner in minutes.