·

wolf (EN)
คำนาม, กริยา

คำนาม “wolf”

เอกพจน์ wolf, พหูพจน์ wolves
  1. หมาป่า
    The wolf howled at the moon from the top of the hill.

กริยา “wolf”

อินฟินิทีฟ wolf; เขา wolfs; อดีต wolfed; อดีต ส่วน หนึ่ง wolfed; กริยา เติม -ing wolfing
  1. กินอย่างเร็วมาก (ใช้เมื่ออธิบายการกิน)
    After the long hike, she wolfed down her dinner in minutes.