·

shine (EN)
czasownik, czasownik, rzeczownik

czasownik “shine”

bezokolicznik shine; on shines; cz.przesz. shone; im.przesz. shone; im. shining
  1. świecić
    The full moon shone brightly in the night sky.
  2. wyróżniać się (w kontekście osiągnięć lub wydajności)
    In the school play, Sarah shone as the lead actress, earning applause from everyone.
  3. świecić (np. latarką)
    She shone her flashlight under the bed to find her lost kitten.

czasownik “shine”

bezokolicznik shine; on shines; cz.przesz. shined; im.przesz. shined; im. shining
  1. polerować
    She spent the afternoon shining her grandmother's silverware until it gleamed.

rzeczownik “shine”

lp shine, lm shines lub niepoliczalny
  1. blask
    The morning sun cast a gentle shine on the dew-covered flowers.
  2. połysk
    After polishing the old silverware, its shine was so intense it could almost be used as a mirror.