·

shine (EN)
வினைச்சொல், வினைச்சொல், பெயர்ச்சொல்

வினைச்சொல் “shine”

எழுவாய் shine; அவன் shines; இறந்த காலம் shone; இறந்த பங்கு. shone; நட. shining
  1. ஒளிர்
    The full moon shone brightly in the night sky.
  2. திறமையால் தெரிதல் (திறமையால் அல்லது சிறந்த செயல்பாட்டால் மிளிர்வது)
    In the school play, Sarah shone as the lead actress, earning applause from everyone.
  3. வெளிச்சம் வீசு (ஒரு டார்ச் போன்ற கருவியிலிருந்து வெளிச்சம் வீசுதல்)
    She shone her flashlight under the bed to find her lost kitten.

வினைச்சொல் “shine”

எழுவாய் shine; அவன் shines; இறந்த காலம் shined; இறந்த பங்கு. shined; நட. shining
  1. மினுக்கு (ஒரு பொருளை உராய்ந்து அல்லது சுத்தம் செய்து பளபளப்பாக்குதல்)
    She spent the afternoon shining her grandmother's silverware until it gleamed.

பெயர்ச்சொல் “shine”

எகப்தி shine, பன்மை shines அல்லது எண்ணிக்கையற்றது
  1. பிரகாசம்
    The morning sun cast a gentle shine on the dew-covered flowers.
  2. பளபளப்பு (ஒளியை பிரதிபலித்து பிரகாசமாகவும் பளபளப்பாகவும் தோற்றமளிப்பது)
    After polishing the old silverware, its shine was so intense it could almost be used as a mirror.