·

shine (EN)
глагол, глагол, именка

глагол “shine”

инфинитив shine; тој shines; мин. вр. shone; мин. прид. shone; гер. shining
  1. свети
    The full moon shone brightly in the night sky.
  2. искрснува (во контекст на одличност или супериорна изведба)
    In the school play, Sarah shone as the lead actress, earning applause from everyone.
  3. осветлува (со уред како светилка)
    She shone her flashlight under the bed to find her lost kitten.

глагол “shine”

инфинитив shine; тој shines; мин. вр. shined; мин. прид. shined; гер. shining
  1. полира
    She spent the afternoon shining her grandmother's silverware until it gleamed.

именка “shine”

еднина shine, множина shines или неконт.
  1. светлина
    The morning sun cast a gentle shine on the dew-covered flowers.
  2. сјај (во контекст на квалитетот на одблесокот на светлината)
    After polishing the old silverware, its shine was so intense it could almost be used as a mirror.