·

retain (EN)
czasownik

czasownik “retain”

bezokolicznik retain; on retains; cz.przesz. retained; im.przesz. retained; im. retaining
  1. zachować
    She retained her composure even in the face of adversity.
  2. mieć zdolność zatrzymywania (czegoś)
    The sponge retains water well, making it perfect for cleaning spills.
  3. zatrudnić (w kontekście prawnika, poprzez wpłacenie zaliczki)
    After the car accident, she decided to retain a lawyer to help her with the insurance claims.