·

retain (EN)
فعل

فعل “retain”

مصدر retain؛ او retains؛ گذشته retained؛ اسم مفعول retained؛ اسم مصدر retaining
  1. نگه داشتن
    She retained her composure even in the face of adversity.
  2. ظرفیت نگهداری داشتن
    The sponge retains water well, making it perfect for cleaning spills.
  3. استخدام کردن (در زمینه حقوقی، به معنای پرداخت پیش پرداخت به وکیل برای استخدام او)
    After the car accident, she decided to retain a lawyer to help her with the insurance claims.