sögn “retain”
nafnháttur retain; hann retains; þátíð retained; lh. þt. retained; nhm. retaining
- að halda eignarhaldi á
Skráðu þig til að sjá þýðingar á dæmasetningum og einmála skilgreiningar á hverju orði.
She retained her composure even in the face of adversity.
- að hafa getu til að halda í (halda innihaldi)
The sponge retains water well, making it perfect for cleaning spills.
- að ráða lögmann (með því að greiða fyrirfram)
After the car accident, she decided to retain a lawyer to help her with the insurance claims.