·

retain (EN)
வினைச்சொல்

வினைச்சொல் “retain”

எழுவாய் retain; அவன் retains; இறந்த காலம் retained; இறந்த பங்கு. retained; நட. retaining
  1. வைத்திருக்க
    She retained her composure even in the face of adversity.
  2. கொண்டிருக்கும் திறன் பெறு (ஒரு பொருளை தன்னுள் கொண்டிருக்கும் திறன் குறித்து)
    The sponge retains water well, making it perfect for cleaning spills.
  3. முன்பணம் கொடுத்து வக்கீலை நியமித்தல்
    After the car accident, she decided to retain a lawyer to help her with the insurance claims.