·

object (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “object”

lp object, lm objects
  1. przedmiot
    She picked up a small object lying on the ground.
  2. cel
    His main object was to win the championship.
  3. obiekt (osoba lub rzecz, na którą skierowane jest uczucie lub działanie)
    She became the object of everyone's attention.
  4. dopełnienie
    In "They built a house," "a house" is the object.
  5. obiekt klasy w programowaniu obiektowym
    The software stores each user as an object in the database.
  6. abstrakcyjny byt matematyczny w teorii kategorii, powiązany przez morfizmy
    In category theory, objects are connected by arrows.

czasownik “object”

bezokolicznik object; on objects; cz.przesz. objected; im.przesz. objected; im. objecting
  1. sprzeciwiać się
    The neighbors objected to the noise coming from the party.