·

moon (EN)
rzeczownik, czasownik

To słowo może być również formą:
Moon (rzeczownik własny)

rzeczownik “moon”

lp moon, lm moons
  1. księżyc (każdy naturalny satelita planety)
    The astronomer spent countless nights studying the moons orbiting Jupiter.
  2. miesiąc (literacko, okres trwający około jednego miesiąca księżycowego)
    They stayed in the desert for many moons until the weather grew cooler.
  3. przedstawienie księżyca, często w kształcie półksiężyca
    The carnival float was decorated with glowing stars and moons.
  4. (historyczne) półksiężycowaty dzieło zewnętrzne w fortyfikacji
    The castle's defenders built moons to better guard its gates.

czasownik “moon”

bezokolicznik moon; on moons; cz.przesz. mooned; im.przesz. mooned; im. mooning
  1. obnażać się (pokazywać pośladki)
    The teenagers in the back of the bus mooned passing cars just to get a reaction.
  2. wzdychać (zakochać się)
    She spent hours mooning over her favorite singer’s new photos.