·

kite (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “kite”

lp kite, lm kites
  1. latawiec
    On windy days, children love to fly kites in the park.
  2. kania
    We watched a kite soaring high above the fields.
  3. (geometria) czworokąt, który ma dwie pary przyległych boków równej długości
    In math class, we learned about the properties of a kite.
  4. (tajemny język więzienny) tajny list lub notatka przekazywana między więźniami
    The guard found the kite hidden under the mattress.

czasownik “kite”

bezokolicznik kite; on kites; cz.przesz. kited; im.przesz. kited; im. kiting
  1. wypisać czek bez pokrycia (w banku)
    He was arrested for kiting checks to pay his debts.
  2. Atakować wroga, jednocześnie oddalając się, aby uniknąć trafienia.
    In the game, she kited the monster to avoid damage.
  3. przemieszczać się przy użyciu latawca, jak w kitesurfingu
    They spent the afternoon kiting along the coastline.