·

border (EN)
noun, verb

noun “border”

ଏକବଚନ border, ବହୁବଚନ borders କିମ୍ବା ଅଗଣନୀୟ
  1. ସୀମାରେଖା
    The river acts as a natural border between the two countries.
  2. ପ୍ରାନ୍ତ (ଏକ କ୍ଷେତ୍ର ବା ବସ୍ତୁର ବାହ୍ୟତମ ଭାଗ)
    She planted roses along the border of her garden to create a natural fence.
  3. ସଜାବଟି (ବସ୍ତୁର କୋଣସି ପ୍ରାନ୍ତରେ ଲାଗିଥିବା ସଜାବଟି)
    The tablecloth had a delicate lace border that added elegance to the dining room.
  4. ବର୍ଡର (କମ୍ପ୍ୟୁଟିଂରେ, ଏକ ଟେବଲ ବା ଇମେଜର ଚାରିପାର୍ଶ୍ୱ ଦୃଶ୍ୟମାନ ଆଉଟଲାଇନ)
    I added a blue border to the chart to make it stand out in the presentation.

verb “border”

ଅସୀମ border; ସେ borders; ଅତୀତ bordered; ଅତୀତ କ୍ରିୟାବିଶେଷଣ bordered; ଗରୁଣ୍ଡ bordering
  1. ସୀମାନା ଲାଗିବା (ଏକ ଦେଶ ବା ଏଲାକା ଆଉ ଏକ ଦେଶ ବା ଏଲାକାର ସହ ସାମାନ୍ୟ ସୀମା ଥାଏ)
    France borders Spain to the south.
  2. ପ୍ରାନ୍ତରେଖା ଗଠନ କରିବା (କୋଣସି ବସ୍ତୁର ପ୍ରାନ୍ତରେ ରେଖା ଗଠନ କରିବା)
    Tall trees bordered the lake, creating a natural barrier.