·

border (EN)
noun, verb

noun “border”

එකවචන border, බහුවචන borders හෝ අසංඛ්‍යේය
  1. සීමාව
    The river acts as a natural border between the two countries.
  2. දාරය
    She planted roses along the border of her garden to create a natural fence.
  3. මායිම් රේඛාව (අලංකාර නිර්මාණයක් ලෙස)
    The tablecloth had a delicate lace border that added elegance to the dining room.
  4. බාහිර රේඛාව (පරිගණක වස්තුවක පිටුබලය ලෙස)
    I added a blue border to the chart to make it stand out in the presentation.

verb “border”

අනියත border; ඔහු borders; අතීත කාලය bordered; අතීත කෘදන්තය bordered; කෘදන්තය bordering
  1. සමීප වීම (සීමාවක් ලෙස)
    France borders Spain to the south.
  2. මායිම් ගැසීම (දාරයක් ලෙස)
    Tall trees bordered the lake, creating a natural barrier.