·

intelligence (EN)
isim

isim “intelligence”

tekil intelligence, sayılamayan
  1. zeka
    The detective's high intelligence allowed him to solve complex cases that baffled others.
  2. istihbarat (düşmanlar veya düşmanca faaliyetler hakkında gizli bilgi anlamında)
    The spy agency gathered intelligence on the enemy's missile program, helping to prevent a potential attack.
  3. istihbarat teşkilatı (düşmanlar veya düşmanca faaliyetler hakkında gizli bilgi toplayan hükümet veya askeri grup anlamında)
    The intelligence intercepted communications that helped prevent a potential attack.