intelligence (EN)

noun

noun “intelligence”

1. ଜ୍ଞାନ ଅର୍ଜନ, ବୁଝିବା ଏବଂ ତାହାକୁ ବ୍ୟବହାରରେ ଆଣିବାର ମନର କ୍ଷମତା
   ସାଇନ୍ ଅପ୍ କରନ୍ତୁ ଉଦାହରଣ ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକର ଅନୁବାଦ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶବ୍ଦର ଏକଭାଷୀ ସଂଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ଦେଖିବା ପାଇଁ।

   The detective's high intelligence allowed him to solve complex cases that baffled others.
2. ଶତ୍ରୁ ବା ଶତ୍ରୁତାପୂର୍ଣ୍ଣ କ୍ରିୟାକଳାପ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଗୋପନୀୟ ସୂଚନା
   The spy agency gathered intelligence on the enemy's missile program, helping to prevent a potential attack.
3. ଶତ୍ରୁ ବା ଶତ୍ରୁତାପୂର୍ଣ୍ଣ କ୍ରିୟାକଳାପ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଗୋପନୀୟ ସୂଚନା ସଂଗ୍ରହକାରୀ ସରକାରୀ ବା ସୈନ୍ୟ ସମୂହ (ସଂଗ୍ରହକାରୀ ସମୂହର ସନ୍ଦର୍ଭରେ)
   The intelligence intercepted communications that helped prevent a potential attack.