·

breeze (EN)
คำนาม, กริยา

คำนาม “breeze”

เอกพจน์ breeze, พหูพจน์ breezes
  1. ลมเย็น
    As we picnicked in the park, a soothing breeze whispered through the leaves above us.
  2. เรื่องง่าย (หมายถึงสิ่งที่ทำได้โดยไม่ต้องออกแรงมาก)
    Once she got the hang of it, solving those math problems was a total breeze.
  3. ความไม่สงบ (ใช้ในทางอุปมาเปรียบเทียบ)
    When the rumor about the surprise test spread, a breeze of anxiety swept through the classroom.

กริยา “breeze”

อินฟินิทีฟ breeze; เขา breezes; อดีต breezed; อดีต ส่วน หนึ่ง breezed; กริยา เติม -ing breezing
  1. เดินหรือทำอะไรอย่างสบายๆ
    He breezed in the office with a smile, knowing that he was going the quit today.