·

breeze (EN)
اسم، فعل

اسم “breeze”

مفرد breeze، جمع breezes
  1. نسیم
    As we picnicked in the park, a soothing breeze whispered through the leaves above us.
  2. کار آسان (در این معنا، "باد" به معنای کار یا موقعیتی است که انجام دادن آن آسان است)
    Once she got the hang of it, solving those math problems was a total breeze.
  3. هیجان یا اختلاف (در این معنا، "باد" به معنای حالتی از هیجان یا اختلاف نظر است)
    When the rumor about the surprise test spread, a breeze of anxiety swept through the classroom.

فعل “breeze”

مصدر breeze؛ او breezes؛ گذشته breezed؛ اسم مفعول breezed؛ اسم مصدر breezing
  1. به راحتی حرکت کردن (در این معنا، "باد" به معنای حرکت آسان و بی‌دغدغه است)
    He breezed in the office with a smile, knowing that he was going the quit today.