·

stir (EN)
czasownik, rzeczownik, rzeczownik

czasownik “stir”

bezokolicznik stir; on stirs; cz.przesz. stirred; im.przesz. stirred; im. stirring
  1. mieszać
    She stirred the soup with a wooden spoon.
  2. podburzać
    The leader's words stirred the crowd to demand change.
  3. poruszać (emocjonalnie)
    The heartfelt speech stirred their emotions.
  4. poruszyć się
    He began to stir as the sun rose.

rzeczownik “stir”

lp stir, lm stirs lub niepoliczalny
  1. mieszanie
    Give the sauce a quick stir before serving.
  2. poruszenie
    The news caused quite a stir in the community.

rzeczownik “stir”

liczba pojedyncza stir, niepoliczalny
  1. kicia
    He spent five years in stir after the conviction.