·

stir (EN)
فعل، اسم، اسم

فعل “stir”

مصدر stir؛ او stirs؛ گذشته stirred؛ اسم مفعول stirred؛ اسم مصدر stirring
  1. هم زدن
    She stirred the soup with a wooden spoon.
  2. تحریک کردن
    The leader's words stirred the crowd to demand change.
  3. برانگیختن
    The heartfelt speech stirred their emotions.
  4. تکان خوردن
    He began to stir as the sun rose.

اسم “stir”

مفرد stir، جمع stirs یا غیرقابل‌شمارش
  1. هم زدن
    Give the sauce a quick stir before serving.
  2. هیجان
    The news caused quite a stir in the community.

اسم “stir”

مفرد stir، غیرقابل شمارش
  1. زندان
    He spent five years in stir after the conviction.