·

poo (EN)
rzeczownik, czasownik, wykrzyknik

rzeczownik “poo”

lp poo, lm poos lub niepoliczalny
  1. kupka
    The baby giggled after making a big poo in his diaper.

czasownik “poo”

bezokolicznik poo; on poos; cz.przesz. pooed; im.przesz. pooed; im. pooing
  1. robić kupkę
    The toddler giggled and said he needed to poo right away.

wykrzyknik “poo”

poo
  1. phi
    Poo! I stepped in something gross!