gnarl (EN)
czasownik, rzeczownik

czasownik “gnarl”

gnarl; he gnarls; past gnarled, part. gnarled; ger. gnarling
  1. skręcać
    The old tree's roots gnarled around the rocks.

rzeczownik “gnarl”

sg. gnarl, pl. gnarls
  1. sęk (twardy, skręcony guz na drzewie)
    The old oak tree had a large gnarl on its trunk where the branches twisted together.