sögn “gnarl”
nafnháttur gnarl; hann gnarls; þátíð gnarled; lh. þt. gnarled; nhm. gnarling
- snúa (eða gera eitthvað hnúttótt)
Skráðu þig til að sjá þýðingar á dæmasetningum og einmála skilgreiningar á hverju orði.
The old tree's roots gnarled around the rocks.
Nafnorð “gnarl”
eintala gnarl, fleirtala gnarls
- hnúður (á tré)
The old oak tree had a large gnarl on its trunk where the branches twisted together.