·

gnarl (EN)
fiil, isim

fiil “gnarl”

infinitif gnarl; o gnarls; geçmiş zaman gnarled; geçmiş ort. gnarled; ulaç gnarling
  1. bükmek
    The old tree's roots gnarled around the rocks.

isim “gnarl”

tekil gnarl, çoğul gnarls
  1. budak (ağaç üzerindeki sert, bükülmüş çıkıntı)
    The old oak tree had a large gnarl on its trunk where the branches twisted together.