·

derivative (EN)
przymiotnik, rzeczownik

przymiotnik “derivative”

forma podstawowa derivative (more/most)
  1. wtórny
    The critic said the painting was derivative and lacked originality.
  2. pochodny (finanse, mający wartość zależną od innego aktywa)
    The derivative products posed significant risk to the investors.

rzeczownik “derivative”

lp derivative, lm derivatives
  1. pochodna
    Students learn about derivatives in calculus class.
  2. instrument pochodny (produkt finansowy, którego wartość zależy od innych aktywów)
    The company's investment portfolio includes various derivatives.
  3. pochodna (coś wywodzącego się z czegoś innego)
    The new design is just a derivative and lacks innovation.
  4. pochodna (chemia, związek chemiczny, który powstaje z podobnego związku)
    Scientists synthesized a derivative of the original molecule.
  5. derywatyw (lingwistyka, wyraz utworzony od innego wyrazu)
    “Readiness” is a derivative of “ready”.