·

debit (EN)
rzeczownik, przymiotnik, czasownik

rzeczownik “debit”

lp debit, lm debits lub niepoliczalny
  1. obciążenie
    She noticed a debit of $200 on her bank statement.
  2. debet
    The accountant entered the purchase as a debit in the company's books.

przymiotnik “debit”

forma podstawowa debit, niegradacyjny
  1. debetowy
    She made a debit transaction.
  2. debetowy (dotyczący transakcji kartą debetową)
    The shop offers discounts on debit purchases but not on credit cards.

czasownik “debit”

bezokolicznik debit; on debits; cz.przesz. debited; im.przesz. debited; im. debiting
  1. obciążyć
    The store will debit your account when you make a purchase.
  2. zapisać w ciężar
    The accountant debited the expense to the supplies account.