·

branched (EN)
przymiotnik

przymiotnik “branched”

forma podstawowa branched (more/most)
  1. rozgałęziony
    The tree in the garden is highly branched, providing ample shade.
  2. rozgałęziony (w chemii, mający strukturę molekularną z łańcuchami bocznymi lub odgałęzieniami)
    The molecule is branched, leading to different chemical properties compared to its linear form.