branched (EN)

adjective

adjective “branched”

1. verzweigt
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   The tree in the garden is highly branched, providing ample shade.
2. verzweigt (an der Chimie, mat enger molekulare Struktur mat Säitekette oder Verzweigungen)
   The molecule is branched, leading to different chemical properties compared to its linear form.