·

anomalous (EN)
przymiotnik

przymiotnik “anomalous”

forma podstawowa anomalous (more/most)
  1. nietypowy
    The teacher found the student's sudden drop in grades anomalous, given his consistent academic excellence.
  2. niezrozumiały (w kontekście trudności w klasyfikacji lub zrozumieniu)
    The glowing rock, found deep in the cave, was an anomalous discovery that puzzled all the scientists.