·

anomalous (EN)
lýsingarorð

lýsingarorð “anomalous”

grunnform anomalous (more/most)
  1. frábrugðinn venjulegu eða væntanlegu; ekki í samræmi við eðlilegt mynstur
    The teacher found the student's sudden drop in grades anomalous, given his consistent academic excellence.
  2. erfitt að flokka eða skilja; óvenjulegur eða undarlegur
    The glowing rock, found deep in the cave, was an anomalous discovery that puzzled all the scientists.