·

designate (EN)
werkwoord, bijvoeglijk naamwoord

werkwoord “designate”

infinitief designate; hij designates; verleden tijd designated; volt. deelw. designated; ger. designating
  1. aanwijzen
    The committee designated her as the new chairperson.
  2. aanwijzen (iets of iemand een bepaalde naam of titel geven)
    Scientists designated the new element as 'novium'.
  3. Aanwijzen (iets markeren of aangeven)
    The signs designate the entrance to the park.

bijvoeglijk naamwoord “designate”

basisvorm designate, niet-vergrotend
  1. aangewezen (maar nog niet in functie)
    The board introduced the director designate during the annual meeting.