·

designate (EN)
werkwoord, byvoeglike naamwoord

werkwoord “designate”

infinitief designate; hy designates; verlede tyd designated; verlede deelw. designated; ger. designating
  1. aanwys
    The committee designated her as the new chairperson.
  2. aanwys (om iets of iemand 'n bepaalde naam of titel te gee)
    Scientists designated the new element as 'novium'.
  3. Aanwys (om iets te merk of aan te dui)
    The signs designate the entrance to the park.

byvoeglike naamwoord “designate”

basisvorm designate, nie-gradeerbaar
  1. aangewese (nog nie in diens nie)
    The board introduced the director designate during the annual meeting.