·

designate (EN)
veiksmažodis, būdvardis

veiksmažodis “designate”

bendratis designate; jis designates; būt. laik. designated; būd. dal. designated; dalyv. designating
  1. paskirti
    The committee designated her as the new chairperson.
  2. Paskirti (suteikti kažkam ar kažkam tam tikrą vardą ar titulą)
    Scientists designated the new element as 'novium'.
  3. Pažymėti (pažymėti arba nurodyti ką nors)
    The signs designate the entrance to the park.

būdvardis “designate”

bazinė forma designate, negradabilus
  1. paskirtas (bet dar nepradėjęs eiti pareigų)
    The board introduced the director designate during the annual meeting.