pencil (EN)

noun, verb

noun “pencil”

1. Bläistëft
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   She drew a beautiful landscape using only a pencil.
2. Stralebüschel (an der Optik, e Stralebüschel oder eng Sammlung vu Liichtstralen, déi sech op engem Punkt sammelen oder vun engem Punkt ausstralen)
   The scientist observed a pencil of light emerging from the prism.
3. Stral (an der Geometrie, eng Famill vu geometreschen Objeten déi eng gemeinsam Eegenschaft deelen, wéi Linnen déi duerch e gemeinsamen Punkt passéieren)
   In mathematics class, we studied the pencil of lines that pass through a single point.

verb “pencil”

1. mat engem Bläistëft schreiwen oder zeechnen
   She penciled a quick note in her journal before leaving.