hybrid (EN)

adjective, noun

adjective “hybrid”

1. Hybrid (gemaach duerch d'Kombinatioun vun zwee verschiddenen Elementer oder Typen)
   Mellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.

   The company introduced a hybrid model that blends traditional and modern design.
2. Hybrid (vun engem Auto, deen Elektrizitéit a Brennstoff benotzt)
   He drives a hybrid vehicle to reduce his carbon footprint.

noun “hybrid”

1. Hybrid
   The mule is a hybrid, resulting from breeding a male donkey and a female horse.
2. eppes dat gemaach gëtt duerch d'Kombinatioun vun zwee verschiddenen Saachen
   The new app is a hybrid of social media and gaming, attracting many young users.
3. Hybridauto (en Auto dat souwuel Elektrizitéit wéi och Brennstoff benotzt)
   She decided to buy a hybrid to save on gas costs and reduce emissions.
4. (e a Linguistik) e Wuert aus Deeler vu verschiddene Sproochen zesummegesat
   “Automobile” is a hybrid combining Greek and Latin roots.
5. e Vëlo entworf fir béid Strooss an Off-Road Vëlofueren
   He bought a hybrid to use for his city commute and weekend trail rides.
6. e Golfschléier, deen Eegeschafte vun Eisen a Hëlzer kombinéiert
   She prefers using a hybrid to get the ball out of tough lies on the course.