sögn “compel”
nafnháttur compel; hann compels; þátíð compelled; lh. þt. compelled; nhm. compelling
- neyða
Skráðu þig til að sjá þýðingar á dæmasetningum og einmála skilgreiningar á hverju orði.
The teacher's strict rules compelled the students to complete their homework on time.
- knýja (tilfinning)
The bright colors of the painting compelled the attention of everyone in the room.